Pećka patrijaršija

Ima na Kosovu i Metohiji i starijih srpskih svetinja od ove, ali ni jedna nema takvu važnost matice i počela. Još za života svetog Save, tu, kraj današnje Peći, na levoj obali Bistrice, na ulazu u Rugovsku klisuru, bio je metoh manastira Žiča, prvog sedišta Srpske arhiepiskopije. Kada su učestali pljačkaški upadi Ugara u srpske zemlje, pošto je Žiča bila suviše isturena na sever, sveti Sava posla Arsenija Sremca (svog budućeg naslednika i svetitelja) na jug da traži bezbednije mesto za sedište Arhiepiskopije. Tako Arsenije odabra mesto gde se danas nalazi Pećka patrijaršija i tu najpre sagradi Crkvu svetih apostola, središnji hram budućeg kompleksa hramova. Godine 1253, nakon što je Žiča teško stradala u napadu Kumana i Bugara, sedište Srpske arhiepiskopije preneto je u Peć. Uz severni bok Svetih apostola, arhiepiskop Nikodim je početkom XIV veka dozidao Crkvu svetog Dimitrija. Bogorodičina crkva, na južnoj strani kompleksa, ktitorsko je delo arhiepiskopa Danila II iz 1330. Na južnoj strani Bogorodičine crkve nalazi se i mala Crkva svetog Nikole, a tri velike crkve objedinjava na zapadnoj strani zajednička priprata, takođe graditeljski poduhvat arhiepiskopa Danila II. S kraćim prekidima, sve do 1766. u Peći je ostalo sedište srpskih arhiepiskopa i patrijarha. I danas u tituli poglavara Srpske pravoslavne crkve stoji da je arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh srpski.